زن اینده

این پاییز هم نیامدی بانوی من تا خزان دلم رو بهار کنی نیامدی تا مرا از دست غروباهای عبوس و دلگیر پاییز رها کنی تا پاییز با تو شکل و رنگ دیگه ای به خود بگیرد و غروب هایش دیگر قصد جانم رو نکند دیگر دلگیر زن اینده...

امروز که می نویسم بانوی نوزدم دی ماهی هست نوزدهم درد و نبودن توپاسی از شب گذشته و هوا برفی است و این هوا اغوش تو را می طلبهگرمای تن تو را دستای تو را که از ان سال هاس مرا محروم کرده و من اینجا هنوزچشم زن اینده...